Kalewala
"Kalevalę" do życia powołał lekarz, folklorysta i językoznawca Elias Lönnrot (1802-1884). Zafascynowany rodzimą literaturą ludową poświęcił wiele lat na gromadzenie pieśni, przysłów i zaklęć. Zebrany materiał ogłosił w latach 1829-1831 w czterech zeszytach pt. "Kantele". Następnie w 1835 roku opublikował zbiór pieśni o Väinämöinenie (ludowy mędrzec, pieśniarz i zaklinacz). Dziełu temu nadał tytuł "Kalevala albo Stare pieśni karelskie o dawnych czasach fińskiego ludu". W roku 1849 ukazała się znacznie rozszerzona (50 run) wersja "Kalevali". Wydanie to, w stosunku do wcześniejszych publikacji, będących raczej wierną dokumentacją zapisanych oryginalnych pieśni, jest tekstem poważnie przetworzonym. Lönnrot zebrał runy, ułożył i zharmonizował ich różne warianty językowe i rytmiczne oraz uzupełnił tak, aby stanowiły logiczną całość.